به گزارش قدس آنلاین، از آن زمان تا امروز همواره این پرسش مطرح است که آیا تلویزیون در این رقابت تنگاتنگ قافیه را به رقیبان تازه‌نفس خود باخته است یا هنوز هم به‌عنوان یکی از گزینه‌های اصلی ایرانیان برای تماشای سریال شناخته می‌شود؟
باقی ماندن تلویزیون در میدان رقابت
به منظور یافتن پاسخی برای این پرسش می‌توان سراغ پیمایش ذائقه سینمایی ایرانیان رفت و نگاهی به نتایج، آمار و ارقام آن انداخت. این پیمایش یک نظرسنجی تلفنی است که در تابستان۱۴۰۰ توسط پژوهشکده فرهنگ، هنر و ارتباطات به سفارش سازمان امور سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در سطح ملی انجام شد. نتایج این پیمایش نشان از آن دارد که تلویزیون ایران نه‌تنها توسط رقبای سرسخت و تازه‌نفس خود از میدان خارج نشده است، بلکه همچنان به منبعی مهم مورد استفاده مردم برای تماشای سریال شناخته می‌شود.
تماشای سریال سرگرمی مورد علاقه ایرانیان
در پیمایش ذائقه سینمایی ایرانیان ۵۳۳۹نفر شرکت داشتند و به پرسش‌های مختلفی در مورد فیلم‌ها و سریال‌های مورد علاقه خود، روش‌های مشاهده این آثار و زمانی که صرف تماشای آثار تلویزیونی و سینمایی مد نظر خود می‌کنند، پاسخ دادند. در نهایت مشخص شد ۷.۸۱درصد این افراد اهل تماشای فیلم و سریال هستند و در طول سال چند اثر سینمایی و تلویزیونی مختلف را در رسانه ملی به نظاره می‌نشینند.
با توجه به نتایج این نظرسنجی میزان اقبال عمومی به سریال‌های تلویزیونی در ایران بیشتر از فیلم‌های سینمایی بوده است، امری که تقریبا در تمام استان‌های کشور به شکل مشابهی دیده می‌شود. به گونه‌ای که ۴۷/۵درصد افراد فیلم‌بین شرکت‌کننده در این پیمایش یعنی تقریبا نیمی از آنها اعتراف کردند تماشای سریال‌های تلویزیونی را به فیلم‌های سینمایی ترجیح می‌دهند.
این در حالی است که ۱.۲۸درصد شرکت‌کنندگان به این نکته اشاره کردند که بین فیلم و سریال، ترجیحی قائل نیستند و هر دو را به یک اندازه تماشا می‌کنند. در واقع ۶.۷۵درصد کسانی که در این پیمایش لقب فیلم‌بین را دریافت کرده‌اند، علاقه‌مندان سریال‌های تلویزیونی به شمار می‌روند. حال باید دید این افراد چه منبعی را برای تماشای سریال ترجیح می‌دهند و به طور معمول از چه روشی برای انجام این کار استفاده می‌کنند.
با توجه به نتایج این نظرسنجی میزان اقبال عمومی به سریال‌های تلویزیونی در ایران بیشتر از فیلم‌های سینمایی بوده است، امری که تقریبا در تمام استان‌های کشور به شکل مشابهی دیده می‌شود. به گونه‌ای که ۴۷/۵درصد افراد فیلم‌بین شرکت‌کننده در این پیمایش یعنی تقریبا نیمی از آنها اعتراف کردند تماشای سریال‌های تلویزیونی را به فیلم‌های سینمایی ترجیح می‌دهند.
این در حالی است که ۱.۲۸درصد شرکت‌کنندگان به این نکته اشاره کردند که بین فیلم و سریال، ترجیحی قائل نیستند و هر دو را به یک اندازه تماشا می‌کنند. در واقع ۶.۷۵درصد کسانی که در این پیمایش لقب فیلم‌بین را دریافت کرده‌اند، علاقه‌مندان سریال‌های تلویزیونی به شمار می‌روند. حال باید دید این افراد چه منبعی را برای تماشای سریال ترجیح می‌دهند و به طور معمول از چه روشی برای انجام این کار استفاده می‌کنند.
تلویزیون ایران گزینه اصلی تماشای سریال
نتایج پیمایش ذائقه سینمایی ایرانیان به این نکته اشاره دارد که ۴.۸۶درصدشرکت‌کنندگان این نظرسنجی تلویزیون ایران را برای تماشای فیلم‌ها و سریال‌های مورد علاقه خود انتخاب کرده‌اند. پس از این روش دانلود فیلم و سریال از اینترنت به‌عنوان دومین روش پرکاربرد تماشای محصولات سرگرمی در بین ایرانیان به شمار می‌رود. به‌گونه‌ای که ۵.۳۴درصد شرکت‌کنندگان پیمایش مذکور این روش را برای تماشای آثار تلویزیونی و سینمایی مورد علاقه خود برگزیده‌اند. تماشای فیلم و سریال از طریق ماهواره و استفاده از پلتفرم‌های مجازی آنلاین برای انجام این کار نیز به ترتیب با ۶.۳۲درصد و ۷.۲۵درصد در رتبه‌های بعدی قرار دارند و روش‌های رایج دیگری در این زمینه به شمار می‌روند.
بر اساس این نظرسنجی، ساکنان مناطق مرزی ایران بیش از میانگین کشور برای تماشای فیلم و سریال از ماهواره استفاده می‌کنند. این امر شاید به آن دلیل باشد که مرزنشینان ایران معمولا با مردم آن سوی مرز همزبان هستند و اشتراکات فرهنگی فراوانی دارند. از همین رو احتمالا سرگرمی‌های تصویری تولید شده توسط کشورهای همسایه برای آنها دارای کشش و جذابیت است. از سوی دیگر در نقاط مرزی دسترسی بیشتری به تجهیزات ماهواره‌ای وجود دارد و به دلیل نبود واسطه این تجهیزات از قیمت پایین‌تری نسبت به سایر نقاط ایران برخوردارند. در مجموع این آمار و ارقام حکایت از آن دارد که تلویزیون ایران با وجود زورآزمایی با رقبای جدید و نوظهور هنوز میدان رقابت را ترک نکرده و همچنان به‌عنوان جدی‌ترین گزینه تماشای فیلم و سریال در بین مردم شناخته می‌شود.
ترجیح سریال‌های ایرانی به نمونه‌های خارجی
به همان نسبت که شرکت‌کنندگان این پیمایش تماشای سریال را به فیلم ترجیح می‌دهند، سریال‌های ایرانی را نیز مقدم بر نمونه‌های خارجی می‌دانند. در مجموع ۹.۷۳درصد افراد شرکت‌کننده در این نظرسنجی اعلام کردند سریال‌های ایرانی را بیش از مجموعه‌های تلویزیونی خارجی تماشا می‌کنند. حدود ۷.۱درصد نیز تفاوتی میان سریال‌های ایرانی و خارجی قائل نبودند. باقی آمار به کسانی اختصاص دارد که سریال‌های خارجی را بیش از همتایان ایرانی می‌پسندند. با این حساب بیشتر افرادی که در این پیمایش شرکت کرده بودند، تماشای سریال‌های ایرانی را به نمونه‌های خارجی ترجیح می‌دادند. شاید با بالا رفتن کیفیت محصولات داخلی بتوان این آمار را دستخوش تغییر کرد.
غلبه موضوعات جدی در سلیقه متنوع ایرانیان
تاکنون بارها از سوی افراد مختلف این موضوع مطرح شده که مردم ایران بیشتر به فیلم‌ها و سریال‌های کمدی گرایش دارند و جذب آثار سینمایی و تلویزیونی طنز می‌شوند. در حالی که اگر به ۱۰ سریال یاد شده دقت کنیم فقط سه مورد با چنین مضمون و محتوایی در میان آنها قابل یافتن است (پایتخت، دودکش و نون خ). در میان این آثار دو سریال تاریخی (یوسف پیامبر و مختارنامه)، دو سریال درام خانوادگی و اجتماعی (پدرسالار و ستایش)، دو سریال با مضمون سیاسی و جنایی (گاندو و خانه امن) و یک سریال با محتوای اجتماعی و جنایی (زخم کاری) مشاهده می‌شود. این امر فرضیه بالا را باطل می‌کند و بر تنوع سلیقه ایرانیان در دیدن سریال‌های تلویزیونی دلالت دارد.
در واقع به نظر نمی‌رسد سریال‌های ایرانی باید لزوما طنز باشند تا توجه مردم را به سوی خود جلب کنند. البته کشش یک سریال تلویزیونی برای مخاطب و قدرت و انسجام داستانی آن، نقش تعیین کننده‌تری در میزان اقبال عمومی به آن دارد. به عنوان مثال، سریال زخم کاری نه تنها از مضمون طنز برخوردار نیست و یک مجموعه تلویزیونی کاملا جدی به شمار می‌رود که حتی تاکنون از تلویزیون ایران نیز پخش نشده است. با این حال سریال مذکور اکنون به‌عنوان یکی از پربیننده‌ترین آثار شبکه نمایش خانگی شناخته می‌شود و نام آن در فهرست ۱۰ سریال مورد پسند مردم نیز به چشم می‌خورد.
بلند شدن دود از کنده
نگاهی به ۱۰سریال مورد علاقه مردم در پیمایش ذائقه سینمایی ایرانیان بار دیگر بر خارج نشدن تلویزیون از دور رقابت با سایر رسانه‌های مبتنی بر سرگرمی، به ویژه رسانه‌های نوظهوری مانند ماهواره و اینترنت تاکید می‌کند. از میان این ۱۰سریال تفقط مجموعه زخم کاری متعلق به شبکه نمایش خانگی است و بقیه آثار حاضر در فهرست محصول تلویزیون هستند و از طریق این رسانه با مخاطبان خود ارتباط برقرار کرده‌اند. در واقع این‌گونه به نظر می‌رسد که هنوز زمان بازنشستگی تلویزیون ایران فرا نرسیده و این رسانه همچنان می‌تواند با رقبای سرسخت و تازه‌نفس حاضر در میدان دست‌وپنجه نرم کند.
منبع: جام جم
انتهای خبر/
نظر شما